„ Muzyka dawna nie tylko dla koneserów”

Redakcja : W galerii nagród chóru Bogorya pojawiło się nowe trofeum: zespół został laureatem konkursu „Perły Mazowsza za 2022 rok” za projekt „ Młodzież śpiewa muzykę dawną”. Przyznano również „Perłę Powiatu Grodziskiego”. Czy wyróżnienia motywują?

- Jesteśmy zespołem , który wykonuje wiele utworów muzyki dawnej. Dziś jest to całkowicie  pod prąd tego, co się w muzyce masowej dzieje. Chciałem by ta nasza praca, która wymaga wielu przygotowań, czasu, energii i przekonania się do innej stylistyki, została doceniona. Zależało mi, by tu w regionie Mazowsza, mieszkańcy dowiedzieli się, że wykonujemy taki repertuar. Zgłosiliśmy się do konkursu „ Perły Mazowsza ” i ku mojemu zaskoczeniu, i oczywiście satysfakcji, zostaliśmy laureatami. Cieszę się, że specjaliści z zakresu kultury przyznali nam te nagrody za wykonanie utworów m.in. Francisca Guerrero ( XVI- wieczny hiszpański kompozytor – przyp. red. ) , Jana Taborskeho czy innych twórców. Rok temu zostaliśmy laureatami pierwszego Ogólnopolskiego Konkursu Organowego Akompaniamentu Liturgicznego i Muzyki Chóralnej Surrexit Vere we Włocławku. To był pierwszy nasz konkurs po pandemii, wśród 18 zespołów właśnie grodziski chór zdobył złoty dyplom oraz nagrodę specjalną za najlepsze wykonanie utworu wielkanocnego. Antyfonalnie zaśpiewaliśmy utwór „Regina caeli laetare” Michaela Praetoriusa.

Utwory barokowe i renesansowe są niezwykle trudne dla wykonawców-amatorów. Czym kieruje się Pan przy wyborze repertuaru, czy ważne są umiejętności wokalne chórzystek?

- Właśnie tak. Polifonia renesansowa ukształtowała się w schemacie czterogłosowym i trudno znaleźć utwory, które byłyby przeznaczone na chór żeński, jakim jest grodziski Chór Bogorya. Ale stale szukam . Udało mi się znaleźć niewykonywane dotąd utwory i zaadaptować w zakresie faktury i tonacji na potrzeby zespołu.

Dla laika dyrygent jest osobą, która stoi za kontuarem i ruchem rąk tworzy muzykę...Na czym, według Pana, polega praca dyrygenta chóru ?

- Na pociąganiu sznurków, tylko tych sznurków nie widać. Mamy wypracować niewidoczną linię porozumienia, to przychodzi z czasem. Spotykamy się dwa razy w tygodniu, próby trwają po półtorej godziny, prowadzę chór razem z Anną Asińską. Jedną z różnic między chórem a orkiestrą jest to, że chóry amatorskie śpiewają z pamięci i tu każdy gest dyrygenta jest ważny.

Obecnie prowadzony jest nabór do chóru, czy oprócz słuchu muzycznego kandydatki powinny mieć zdolności lingwistyczne ? Będą wykonywały utwory w wielu językach...

-Tak, na pewno. To jest kolejny etap kształcenia , choć naszym celem jest nie tyle nauka języka, co opanowanie fonetyczne utworów. Znam kilka języków i podczas prób służę pomocą. W tej chwili mamy w repertuarze utwory w języku hiszpańskim, niemieckim, czeskim i łacińskim. Śpiewaliśmy też po duńsku, litewsku czy węgiersku . Czasem zapisuję fonetycznie brzmienie słów – jak na przykład podczas prób do konkursu w Danii w 2012 r., w którym też dostaliśmy 1 miejsce w kategorii chórów młodzieżowych. W trakcie naboru zdaję sobie sprawę, że nie jest to kwalifikacja do chóru filharmonii. Ważne jest, by kandydatka trafiała czysto w dźwięki. A później młode osoby przechodzą okres próbny przez miesiąc lub dwa, by mogły podjąć decyzję, czy to jest właściwa forma zajęć pozalekcyjnych.

Występy z grodziskim chórem mogą być przepustką do wielkich scen. Śledzi Pan losy uzdolnionych osób?

-Tak, kilka naszych chórzystek było na studiach muzycznych: dwie ukończyły dyrygenturę chóralną, jedna reżyserię dźwięku, jedna muzykologię, kolejna teraz studiuje śpiew solowy ... Są osoby, dla których rozwój zainteresowań jest na tyle istotny, że staje się drogą zawodową. I dla mnie jest ważne, że pokazujemy młodym ludziom inne gatunki muzyki, otwieramy im oczy i uszy na dziedzictwo kulturalne Europy.

Podróże z chórem to kolejny walor, który może przyciągać do zespołu.

-Chór Bogorya był już w 13 krajach i stale zajmuję się organizacją tych wyjazdów. Bardzo dbam o to, by ten aspekt kulturalny był istotny podczas wyjazdów . W tym roku zwiedziliśmy Graz, Weiz, byliśmy na dziedzińcu parlamentu styryjskiego, zwiedziliśmy dwa kościoły. Niezwykłym doświadczeniem był pokaz organów zorganizowany specjalnie dla nas. Zdjęto maskownice i zobaczyliśmy wewnątrz jak się poruszają cięgła! Mało kto ma możliwość obserwować od środka ten instrument.

Był Pan dyrygentem w Las Palmas, wiele Pan komponuje. Twórcze marzenia się spełniają ?

- Od kilkunastu lat coraz więcej komponuję. Moje utwory są wykonywane i wydawane zarówno przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne jak i wydawnictwa w Niemczech i USA. W repertuarze chóru są teraz dwa moje utwory, wydaliśmy też płyty. Ponad 20 lat tworzymy razem z Anną Asińską Grodziski Chór Bogorya i cieszę, że udaje się nam występować w wielu ciekawych miejscach. Już w październiku wyjeżdżamy na Słowację w ramach programu Visegrad , w przyszłym roku planowany jest kolejny wyjazd za granicę.

Życzymy wielu kolejnych sukcesów !

Czytaj też: