Co się dzieje w radzie miejskiej?

P.R. Panie radny, co się dzieje w Milanówku? Miasto otrzymało dofinansowanie w wysokości 3 mln 291 tys. na budowę Centrum Opiekuńczo-Mieszkalnego, które miało kosztować 4 mln 205 tys. A więc rada miasta miała zgodzić się na dołożenie ze środków własnych 914 tys. zł. aby mógł powstać dom dla 20 mieszkańców z niepełnosprawnościami.

Kamil Bialik: Milanowscy samorządowcy boją się nowego, ten strach dotyczy wielu rzeczy, a teraz budowy Centrum Opiekuńczo-Mieszkalnego. Obawy te jednak nie motywują ich do szukania rozwiązań tylko do unikania wydatków i wstrzymywania inwestycji, nawet tych dotowanych funduszami zewnętrznymi i koniecznych dla mieszkańców. Smuci mnie to, że w Milanówku rodzice muszą protestować, aby możliwa była rozbudowa szkoły podstawowej. Smuci mnie to, że aby wybudować nową strażnicę OSP, choć miasto ma na ten cel 13 mln zł dotacji, strażacy muszą organizować protesty. Smuci mnie i to, że mieszkańcy muszą protestować, nawet aby rada zgodziła się na budowę kolejnej drogi. Zainteresowania rady nie budzi też wymiana oświetlenia ulicznego ze starych lamp sodowych na energooszczędne lampy LED.

Może Milanówek jest aż tak biedną gminą, że ją na nic nie stać? Choć trudno w to uwierzyć, bo nie tylko Grodzisk, czy Pruszków, ale także Brwinów i Michałowice takie placówki będą budować. 

Nie sądzę, aby Milanówek był aż tak biedną gminą. Tyle że większość naszych radnych boi się przyszłości, żyje w lęku przed katastrofą, wzrostem cen kredytów, kosztów energii, które będzie trzeba pokryć, gdy np. ośrodek ruszy. Kierując się jednak takim, lękowym myśleniem, nic w mieście nie zbudujemy. Trzeba być gospodarnym, ale też, zamiast bać się, poszukać rozwiązań. Przecież są w budownictwie nowoczesne energooszczędne technologie, istnieje możliwość wykorzystania odnawialnych źródeł energii itp. Popatrzmy na pasywne przedszkole w Podkowie Leśnej. Zbudowane za ok. 12 mln zł teraz jest warte 20 mln. Tamta rada miasta myśli odważnie o przyszłości i o mieszkańcach. A w Milanówku? Radni dyskutują, rozważają i pieniądze przelatują im przed nosem, a potrzebne, nowe inwestycje nie powstają.

Może jednak są jakieś podstawy ekonomiczne do wstrzymywania inwestycji? Radni uznali, że albo zakończenie remontu i modernizacji Walerii, albo budowa nowego ośrodka. 

Nie dostrzegam uzasadnienia dla takich decyzji i wyborów. Zwłaszcza że rada w zeszłym roku poparła powstanie takiego ośrodka i to w wariancie droższym, skoro wyraziła zgodę na zakup nieruchomości przy ul. Kościuszki, która nie była dostosowana do potrzeb niepełnosprawnych i zbyt mała. Wtedy 9 radnych było za, a teraz 9 radnych było przeciw. Tymczasem w tym nowym wariancie ośrodek miał powstać na działce należącej do miasta przy ul. Marszałkowskiej. Ponieważ nieruchomości przy Kościuszki kupić się nie udało, CUS sporządziło dokumentacje na budowę centrum i zdobyło na ten cel dotacje. 

Może rada miasta do tego tematu wróci skoro w grudniu, kiedy będzie ustalać budżet na przyszły rok, ma jeszcze mówić o Centrum Opiekuńczo-Mieszkalnym? 

Z mojego doświadczenia wynika, że większość inwestycji w Milanówku jest przesuwana, przegadywana, oklepywana po to, żeby te projekty nie zostały zrealizowane. Chyba że np. zaczną się protesty! Wybór między remontem Willi Waleria a domem dla ludzi z niepełnosprawnością moim zdaniem jest niemoralny. Cywilizacyjnym obowiązkiem miasta jest zatroszczyć się o mieszkańców z niepełnosprawnościami i ich bliskich. Przecież pomysł zbudowania Centrum Opiekuńczo Mieszkalnego narodził się w efekcie Diagnozy Społecznej Środowiska Lokalnego, z której wynikało, że w mieście jest około 400 osób z niepełnosprawnościami. To nasi mieszkańcy, którzy oczekują od samorządu dostrzeżenia ich potrzeb. To także ich miasto.